Ένα από τα χρήσιμα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει κανείς, λίγους μήνες μετά τις πυρκαγιές του Έβρου, είναι ότι για τις εταιρείες αιολικής ενέργειας που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και, κατά τα λεγόμενά τους, ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, η τεράστια περιβαλλοντική μεταβολή και υποβάθμιση της περιοχής δεν πρόκειται να επηρεάσει καθόλου τον σχεδιασμό τους για νέα έργα...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εταιρεία – ενεργειακός «κολοσσός» ENEL Green Power Hellas, η οποία θεώρησε απόλυτα φυσιολογικό να υποβάλει φάκελο αδειοδότησης για αιολικό 93 MW (15 ανεμογεννήτριες ύψους 220 μέτρων) στη θέση «Τυχερό» (παραποτάμια περιοχή του ποταμού Έβρου μεταξύ των οικισμών Τυχερού και Κορνοφωλιάς), σε απόσταση 1,5 χλμ. από το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς, στις 25 Σεπτεμβρίου 2023, δηλαδή μόλις 20 ημέρες αφού είχε σβήσει η πυρκαγιά που κατέκαψε ένα τεράστιο μέρος του Εθνικού Πάρκου!
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο φάκελος αδειοδότησης δεν περιλάμβανε καν την εξειδικευμένη μελέτη Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης (ΕΟΑ), η οποία απαιτείται από τη νομοθεσία ακόμα και για έργα εκτός περιοχών NATURA που ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στα προστατευόμενα είδη της περιοχής. Και ενώ αυτή η σημαντική παράλειψη επισημάνθηκε από την Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης (ΕΠΒΘ) στη δημόσια διαβούλευση για το έργο, αντί η εταιρεία να φροντίσει να ακολουθήσει την τυπική και ορθά περιβαλλοντική διαδικασία, υπέβαλε νεότερο υπόμνημα προσπαθώντας να κάνει το μαύρο… άσπρο και να «πείσει» ότι δεν υπάρχει υποχρέωση υποβολής ΕΟΑ, την ώρα που στον Έβρο, λόγω της τεράστιας σημασίας της περιοχής για τους γύπες και τα αρπακτικά, έχουν υποβληθεί ΕΟΑ ακόμα και για έργα που απείχαν έως και 5 χιλιόμετρα μακριά από τα όρια περιοχών NATURA!
Τα παραπάνω συνιστούν μία ακραία έκφανση επιχειρηματικού κυνισμού και αμοραλισμού, ο οποίος όμως είναι, δυστυχώς, ενδεικτικός του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι εταιρείες αιολικής ενέργειας στη χώρα μας. Βέβαια, η συμπεριφορά αυτή εξηγείται εν μέρει και από την αντιμετώπισης της Διοίκησης, που κάνει εύκολα τα στραβά μάτια σε τέτοιες μεθοδεύσεις – εν ολίγοις, «βρίσκουν και τα κάνουν». Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει φυσικά η μεγάλη ευθύνη και του ΥΠΕΝ, που αντί να διακόψει την αδειοδοτική διαδικασία του έργου και να απαγορεύσει την υποβολή νέων φακέλων αιολικών στον πυρόπληκτο Έβρο, έχει αδρανήσει πλήρως και δεν έχει εκδώσει οποιαδήποτε διοικητική απόφαση που να εξειδικεύει τις εξαγγελίες του Σεπτεμβρίου, παρά τις διαρκείς οχλήσεις από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, δίνοντας την εντύπωση ότι πρωταρχικό μέλημα είναι η επικοινωνιακή διαχείριση και όχι η ουσιαστική προστασία των αρπακτικών και των οικοσυστημάτων.
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ υπέβαλε σχολιασμό στη διαβούλευση, η οποία, όμως, δεν εστιάζει στον σχολιασμό της ΜΠΕ του έργου, καθώς δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως νομιμοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας, αλλά ακριβώς στο γεγονός ότι οι αδειοδοτικές διαδικασίες έργων στον Έβρο συνεχίζονται κανονικότατα, σαν να μην συνέβη τίποτα από τα δραματικά γεγονότα που βιώσαμε αυτό το καλοκαίρι. Κατά τη γνώμη μας, για τέτοιες περιπτώσεις έργων και σε αυτή την κρίσιμη για το οικοσύστημα του Έβρου συγκυρία, δεν απαιτείται ούτε τεκμηρίωση, ούτε παράθεση άλλων στοιχείων, αλλά μόνο στοιχειώδης περιβαλλοντική ευαισθησία.
