Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Απογραφής του Πελαργού το 2004, το Ελληνικό Κέντρο Δακτυλίωσης μαζί με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία θα διεξάγει την Εθνική Απογραφή του Πελαργού τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο με απευθείας παρατήρηση και καταγραφή των φωλιών και των ζευγαριών.
Παράλληλα θα καταγράφονται και άλλα στοιχεία που έχουν σχέση με την βιολογία του είδους αλλά και με την κατάσταση του βιότοπου του. Η απογραφή θα γίνει ανά νομό και σε κάθε εθελοντή θα του ανατεθεί μία συγκεκριμένη λίστα με χωριά του νομού που πρέπει να επισκεφτεί.
Οι νομοί που θα καλυφθούν είναι :
ΘΡΑΚΗ: Έβρος, Ροδόπη, Ξάνθη
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Καβάλα, Δράμα, Σέρρες, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Πιερία, Ημαθία, Πέλλα, Κοζάνη, Φλώρινα, Καστοριά, Γρεβενά
ΘΕΣΣΑΛΙΑ: Μαγνησία, Λάρισα, Καρδίτσα, Τρίκαλα
ΗΠΕΙΡΟΣ: Ιωάννινα, Θεσπρωτία, Πρέβεζα, Αρτα
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ: Φθιώτιδα, Βοιωτία, Αιτωλοακαρνανία
ΝΗΣΙΑ: Λέσβος
* Έχουμε ιδιαίτερη ανάγκη να καλύψουμε τους σημειωμένους με πράσινο νομούς!
Η απογραφή είναι εύκολη και απλή και δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να πραγματοποιηθεί. Το πρόγραμμα καλύπτει τα έξοδα μετακίνησης. Θα διευκολύνει εάν ο ενδιαφερόμενος εθελοντής διαθέτει δικό του όχημα
Για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα Απογραφής Πελαργών συμπληρώστε την αίτηση συμμετοχής κατευθείαν από το site της Ορνιθολογικής.
Γενικά στοιχεία για τους πελαργούς στην Ελλάδα
O Πελαργός ένα από τα πιο γνωστά και πιο εντυπωσιακά είδη πουλιών της Ελληνικής υπαίθρου. Στην Ελλάδα όπως και σε μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης συναντάμε δύο είδη πελαργών τον Λευκό Πελαργό (Ciconia ciconia) και τον Μαυροπελαργό (Ciconia nigra). Και τα δύο είδη είναι μεταναστευτικά, δηλαδή τον χειμώνα τους τον περνούν στην Αφρική, νότια της Σαχάρας και έρχονται βορειότερα, την άνοιξη, για να αναπαραχθούν.
Ο πελαργός όμως δεν είναι συνυφασμένος μόνο με την ελληνική ύπαιθρο αλλά και με τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί σε αυτήν τις τελευταίες δεκαετίες. Μεγάλοι και μικροί υγρότοποι αποξηράνθηκαν ή υποβαθμίστηκαν. Παράλληλα η παραδοσιακοί τρόποι παραγωγής στην γεωργία και την κτηνοτροφία εγκαταλείφθηκαν για άλλους πιο εξελιγμένους οι οποίοι άλλαξαν τελείως την φυσιογνωμία και την ετερογένεια των παραδοσιακών αγροτικών οικοσυστημάτων που έδιναν την δυνατότητα στην συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. Αν θέλαμε να δούμε αυτήν την αλλαγή αυτό θα μπορούσε να γίνει με την συρρίκνωση της κατανομής και του πληθυσμού των πελαργών στον ελληνικό χώρο, κατά την διάρκεια του 19ου και του 20ου αιώνα.
Η γεωγραφική εξάπλωση των πελαργών παλιότερα ήταν πολύ μεγαλύτερη από την σημερινή. Τον 19ο αι. ο Πελαργός φώλιαζε μέχρι την νότια Πελοπόννησο, ενώ ξένοι περιηγητές τον είχαν βρει να φωλιάζει και μέσα σε πόλεις ακόμα και μέσα στην Αθήνα. Τον 20ο αιώνα η εξάπλωση του περιορίστηκε από την Στερεά Ελλάδα και βόρεια και από τα 10000 ζευγάρια που υπολογίζονταν την δεκαετία του ’50 σήμερά να υπολογίζονται σε λιγότερα από 2500 ή από 1500 κατά άλλους. Από το 1934 έχει ξεκινήσει από μεγάλους οργανισμούς για την προστασία της φύσης η ανά δεκαετία Παγκόσμια Απογραφή του Είδους στους χώρους που φωλιάζει και η παρακολόυθηση του πληθυσμού του.
