Σκεφτήκατε ποτέ γιατί οι αριθμοί ενός πουλιού με το οποίο μοιραζόμαστε τον ίδιο βιότοπο μειώνονται τόσο γρήγορα; Ίσως αυτό που δεν είναι καλό για το σπουργίτι, να μην είναι καλό ούτε για εμάς.
«Το σπουργίτι είναι δείκτης της βιοποικιλότητας στο περιβάλλον μας», αναφέρει ο Frank Vargas, Επιστημονικός Συντονιστής του Τομέα Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και υποστηρίζει ότι η δενδροφύτευση των αστικών περιοχών θα μπορούσε να αποτελέσει μια πιθανή λύση ώστε να σταματήσει ο αφανισμός του πιο κοινού είδους πουλιού που μοιράζεται τον ίδιο χώρο με εμάς.
Η 20η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Σπουργιτιού και με αφορμή τον εορτασμό της, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία προκηρύσσει διαγωνισμό φωτογραφίας μέσω της σελίδας της στο facebook, καλώντας κάθε ενδιαφερόμενο να μοιραστεί τις δικές του φωτογραφίες σπουργιτιών με τους υπόλοιπους χρήστες. Η φωτογραφία που θα συγκεντρώσει τα περισσότερα likes, θα είναι και η νικήτρια!
Αναφορικά με την ποιότητα, την ποσότητα και την προέλευση των φωτογραφιών δεν υπάρχουν περιορισμοί, όπως επίσης και σχετικά με την ηλικία των συμμετεχόντων. Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να αναρτούν τις φωτογραφίες τους στη σελίδα της Ορνιθολογικής στο facebook από σήμερα,4, έως τις 20 Μαρτίου 2015.
Ο κάτοχος της νικητήριας φωτογραφίας θα κερδίσει μια ξύλινη φωλιά για τα πουλιά, η φωτογραφία που θα καταλάβει την 2η θέση θα λάβει την έκδοση ορνιθοπαρατήρησης «Birding in Greece», ενώ ο τρίτος νικητής θα επιλέξει μία από τις τελευταίες εκδόσεις της Ορνιθολογικής.
H Παγκόσμια Ημέρα του Σπουργιτιού αποτελεί πρωτοβουλία της Ινδικής Nature Forever Society, σε συνεργασία με οργανισμούς για την προστασία της φύσης από όλον τον κόσμο, με στόχο να στρέψουν την προσοχή του κοινού στην ανησυχητική μείωση των αριθμών του πιο κοινού είδους πουλιού.
https://www.worldsparrowday.org/
Λίγα λόγια για τα Σπουργίτια
Αν ρωτήσετε ποιο είναι το πιο κοινό πουλί, σχεδόν όλοι θα σας απαντήσουν το Σπουργίτι. Μας είναι μάλιστα τόσο οικεία η εικόνα του, από τις πλατείες των πόλεων έως το πλέον απομακρυσμένο χωριό, που κανείς δεν του δίνει σημασία, ακόμα κι όταν μας προσεγγίζει σε απόσταση αναπνοής, ψαχουλεύοντας για ψίχουλα κάτω από το τραπέζι μας.
Είναι όμως πράγματι έτσι;
Μια προσεκτικότερη ματιά γύρω μας, μπορεί να μας αποκαλύψει πως αυτό που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε κοινό έχει αρχίσει να μειώνεται με γοργούς ρυθμούς. Κυρίως στις πόλεις, αλλά και στις αγροτικές περιοχές, το σπουργίτι είναι ένα από τα πολλά κοινά είδη πουλιών που συναντάμε ολοένα και δυσκολότερα. Αν το ψάξουμε στα μέρη με τα οποία το έχουν συνδέσει οι αναμνήσεις μας, θα εκπλαγούμε δυσάρεστα.
Σε πόλεις μάλιστα όπως το Λονδίνο, έχει μειωθεί περισσότερο από 70% τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες.
Η μεγάλη μείωση των Σπουργιτιών αλλά και άλλων ειδών που, μέχρι πρότινος, θεωρούσαμε κοινά, είναι ενδεικτική της υποβάθμισης του περιβάλλοντος το οποίο μοιραζόμαστε. Κάνοντας κάτι για να επανέλθουν οι πληθυσμοί τους στα αρχικά επίπεδα, σημαίνει πως παράλληλα, βελτιώνουμε και τη δική μας ζωή.
Τα είδη σπουργιτιών που συναντά περισσότερο κανείς στην Ελλάδα είναι τα ακόλουθα:
Δεντροσπουργίτης και σπιτοσπουργίτης @Γιώργος Αλεξανδρής/Ορνιθολογική
Σπιτοσπουργίτης Passer domesticus
Ένα από τα πιο ανθρωπόφιλα είδη πουλιών, βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει ανθρώπινη παρουσία: πόλεις, χωριά, ακόμα και μεμονωμένες αγροικίες, φωλιάζοντας κάτω από στέγες, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη κατασκευή. Το αρσενικό έχει γκρίζο κεφάλι και μαύρο πηγούνι, ενώ το θηλυκό είναι καφετί, χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
Δεντροσπουργίτης Passer montanus
Ο «ξάδελφος από το χωριό» του Σπιτοσπουργίτη προτιμάει τις αγροτικές περιοχές και φωλιάζει σε κουφάλες δέντρων και άλλα ανοίγματα. Αρσενικό και θηλυκό είναι ίδια: Το κοκκινωπό κεφάλι και η χαρακτηριστική μαύρη βούλα στο μάγουλο τα ξεχωρίζουν εύκολα από τα άλλα είδη σπουργιτιών.
Χωραφοσπουργίτης Passer hispaniolensis
Το μόνο σπουργίτι της χώρας μας που διανύει πολύ μεγάλες αποστάσεις, αφού πρόκειται για μεταναστευτικό είδος. Φωλιάζει σε δέντρα, συχνά σε μεγάλες, θορυβώδεις αποικίες. Το αρσενικό ξεχωρίζεται εύκολα από τον Σπιτοσπουργίτη, αφού έχει κόκκινο κεφάλι, και πυκνές μαύρες ραβδώσεις που καλύπτουν στήθος και κοιλιά. Το θηλυκό, από την άλλη, και των δύο ειδών είναι ίδια και διαφέρουν μόνο στη φωνή.
