Πάγια θέση της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ είναι ότι η θήρα θα πρέπει πάντα να εξετάζεται μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της διατήρησης της βιοποικιλότητας και να μη θέτει σε κίνδυνο την ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης των πληθυσμών των ειδών. Αυτό θα πρέπει να είναι και το πνεύμα της κάθε πτυχής της ετήσιας απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη ρύθμιση της θήρας, είτε αφορά α) τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, β) τον κατάλογο των θηρεύσιμων ειδών, είτε γ) τις περιοχές στις οποίες επιτρέπεται η θήρα.
Κάθε χρόνο, ενόψει της έκδοσης της ετήσιας ρυθμιστικής απόφασης θήρας, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ καταθέτει ανελλιπώς στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις για την άσκηση της θήρας. Συγκεκριμένα:
Α) Οι θέσεις της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ για τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου
Σχετικά με τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, πάγια θέση της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ είναι η ΓΕΝΙΚΗ λήξη της θήρας στις 31 Ιανουαρίου. Η διατήρηση κλιμακωτών ημερομηνιών στη λήξη της θήρας προκαλεί όχληση στα είδη που έχουν σταματήσει να θηρεύονται, ενώ διαταράσσεται και η αναπαραγωγική τους δραστηριότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Τσαρτσάρα (Δενδρότσιχλα), της οποίας η θήρα σταματάει στις 20 Φεβρουαρίου ενώ οι άλλες Τσίχλες θηρεύονται μέχρι το τέλος Φλεβάρη.
Εκτός από την όχληση, όμως, για τόσο συγγενικά είδη υπάρχει και ο κίνδυνος σύγχυσης, δηλαδή να θηρευτεί είδος που απαγορεύεται εκείνες τις μέρες, επειδή κάποιος το πέρασε για άλλο είδος για το οποίο η θήρα ακόμα επιτρέπεται.
Ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο προτείνεται η θήρα να σταματάει στις 31 Ιανουαρίου είναι γιατί έχει παρατηρηθεί ότι κάποια είδη ξεκινάνε την αναπαραγωγική περίοδο νωρίτερα τα τελευταία χρόνια. Ένα τέτοιο είδος είναι ο Κότσυφας (Turdus merula) ο οποίος φωλιάζει ολοένα και νωρίτερα τα τελευταία χρόνια, με πολλά πουλιά να βρίσκονται στη φωλιά ήδη από τον Φεβρουάριο όταν η κυνηγετική περίοδος είναι ακόμα ανοιχτή -σύμφωνα με τις τελευταίες ρυθμιστικές.
Β) Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ κρούει τον κίνδυνο για απειλούμενα και μειούμενα είδη
Όσον αφορά στον κατάλογο των θηρεύσιμων ειδών και ειδικά για τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί αποδεδειγμένα μειώνονται, πάγιο αίτημά μας είναι η παύση της θήρας τους, ή έστω η μείωση της κάρπωσης, ανάλογα και με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον διάδρομο στον οποίο ανήκει η Ελλάδα.
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτλεί το παγκοσμίως απειλούμενο Τρυγόνι για το οποίο εδώ και χρόνια η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ζητάει προσωρινή παύση της θήρας του μέχρι την ανάκαμψη των πληθυσμών του. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη προχωρήσει σε προσωρινή παύση της θήρας του εμβληματικού αυτού είδους, με ενθαρρυντικά στοιχεία ανάκαμψης.
Επίσης, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ προτείνει προσωρινή παύση της θήρας για την Πετροπέρδικα, την Ψαλίδα, την Καλημάνα, το Γκισάρι και το Σφυριχτάρι. Για τα δύο τελευταία έχει γίνει μάλιστα σύσταση και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για προσωρινή παύση του κυνηγιού μέχρι να ανακάμψουν οι πληθυσμοί τους. Για τη Χουλιαρόπαπια τέλος, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ έχει αιτηθεί μείωση της κάρπωσης στο μισό (50%).
Γ) Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ζητά την άμεση και πλήρη απαγόρευση της θήρας στη Ζώνη Α του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού.
Ο Αμβρακικός είναι από τα μεγαλύτερα «blackspot» λαθροθηρίας της χώρας και από το 2013, που επετράπη η θήρα σε κάποιες περιοχές της ζώνης Α, έχει αυξηθεί η ασυδοσία. Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα και όταν γίνονται έλεγχοι, δεν μπορεί να αποδειχθεί αν το θήραμα προερχόταν από επιτρεπόμενη για θήρα περιοχή ή κάποια γειτονική της στην οποία το κυνήγι δεν επιτρέπεται.
Έχουμε λοιπόν το παράδοξο ότι, ενώ η παράνομη δραστηριότητα συνεχίζεται, μειώνονται οι εγγραφές της, καθώς η άσκηση της θήρας στην περιοχή δεν αφήνει ξεκάθαρο στις ελεγκτικές αρχές το αν πρόκειται για παράνομα ή νόμιμα περιστατικά. Επιπλέον, ό,τι πριν θεωρούνταν λαθροθηρία στις συγκεκριμένες περιοχές που έχει επιτραπεί η θήρα, τώρα εμπίπτουν στο πλαίσιο της νόμιμης θήρας.
Ακόμα, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ προτείνει την αυτονόητη απαγόρευση της θήρας όχι μόνο στις πληγείσες από πυρκαγιές εκτάσεις, αλλά και πέρα από αυτές σε μία ευρύτερη ζώνη γύρω από την καμένη περιοχή, όπου θα μετακινηθούν τα είδη.
Τέλος, πάγια θέση της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ είναι η παύση του κυνηγιού στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), τουλάχιστον μέχρι να εκδοθούν τα σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000.
Δείτε τις πρόσφατες προτάσεις της Ορνιθολογικής προς το ΥΠΕΝ ενόψει της έκδοσης της ρυθμιστικής 2024-2025
